Toeval bestaat niet…
Na een fijne afhaaldag in ons Lou’k up huis, met zijn 3 op weg naar huis.
Dot gefocust op de lichtjes overal, Koen op de weg en ik nagenietend van de dag, mijmerend over ons gezinnetje van 4.
Hoe bijzonder we wel zijn als hecht gezin, hoe we zo verbonden met elkaar zijn ook al zijn we anders of niet bij elkaar.
Dot spot de maan op weg naar huis en ik zoek de sterren…
De eerste, zeer herkenbare, tonen van James Bay klinken zachtjes door de boxen.
Ik zucht en raak Koen even aan.
We zijn vlakbij de plaats van het ongeval waar we onze kleine superman moesten afgeven.
Ik zet de muziek wat luider en hou mijn gsm klaar om een printscreen te maken.
(Ik doe dat vaak wanneer er tekens zijn die me aan Lou doen denken.)
De uitvoerder en titel willen maar niet op de display verschijnen van de auto.
Ik wacht, we naderen de plek, nog niets…
Tot dan exact op die plaats, ineens amper 3 seconden lang , “James Bay -Hold back the river”verschijnt..
Koud en warm tegelijk, een krop in mijn keel, snakkend naar adem door tranen door zeg ik tegen Koen:” Ik wist het dat het nu pas ging verschijnen”…
En al even snel weer verdween.
Koen pakt mijn hand vast, tranen rollen over mijn wangen. En door mijn tranendal zie ik in Koen zijn ogen tranen schitteren.
En dan plots en lief maar bezorgd stemmetje: “ Oei, mama tranen? Wat is er? “
Smelt smelt…
Ik neem haar hand vast en zeg haar dat het liedje me aan haar broer doet denken. Dat het leuk is om te horen maar me ook verdrietig maakt omdat ik hem mis.
En tegelijkertijd ook zo blij ben met een lieve zus zoals haar.
Dat ik het super lief vind dat ze vraagt waarom er tranen zijn.
Ze sluit af met : “ Als je het liedje nog eens hoort, mag je weer verdrietig zijn”
Echt waar, zo lief, zo puur, zo schoon💛
Als we thuis komen, knuffelt ze ons extra hard en kijkt ze nog eens of tranen weg zijn.
Ze veegt nog even over mijn wang en dan gaan we spelen.
Wat een prachtige en bijzondere kids hebben we toch… 🥰
Dat is geen klein geloukske meer maar een ongelooflijk groot geloukske.
Love them 🥰☀️☀️
Ik hoop zo dat jullie die kleine tekens ook ervaren of kunnen zien.
Ze zijn zo waardevol en hartverwarmend.
Ze doen je de zorgen van morgen even vergeten en gewoon genieten van het intens gelukkig moment.
Ik wens jullie veel tekens en kleine geloukskes in 2021.
Daar wil ik alvast mee starten.
Dikke kus,
Kathleen ☀️
Ps. Morgen toch maar even terug gaan genieten in ons bijzonder Lou’k up huis. Welkom tussen 9u – 11u. 💛